اول نادیا...
اول نادیا... سه شنبه...22 آذر 90
در این روز تصمیم گرفتم وبلاگی برای دخترای نازم بسازم...چون نوشتن وبلاگ رو دیر شروع کردم اول خلاصه ای از خاطرات نادیای عزیزم مینویسم...
نادیای عزیزم ...عشق زندگی و دنیای مامان و بابا...
صبح روز 3 بهمن87 در بیمارستان بازرگانان توسط خانوم دکتر کیانی به دنیا اومد و شد تمام زندگی ما...از همون روز اول یه دختر باهوش و شیطون بود
...
قربونت برم الهی...
یه فرشته از آسمون اومده امروز بینمون
برای دیدن خاطرات زایمان به ادامه مطلب برین...
خاطرات روز زایمان
زمان رسیدن روز عمل خونه پشت شاه ورهرام ایزد بودیم...روزی که قرار بود بریم بیمارستان صبح ساعت 6 بیدار شدیم نریما ازم فیلم گرفت و با مامانم رفتیم بیمارستان...استرس داشتم
...بردنم تو اتاق گفتن لباسامو عوض کنم...بهم سوند وصل کردن حس خوبی ازش نداشتم...بردنم تو اتاق عمل یه اتاق سبز رنگ با چراغای بزرگ بالای سرم...یه چند تایی پرستار و دکتر هم بودن ...بهم دستگاه وصل کردن و به پشت دستم سوزن زدن...ماسک رو که رو صورتم گزاشتم بیهموش شدم.
...
بعد از اون به هوش اومدم خیییلی درد داشتم راستش اصلا فکر بچه نبودم و هیچ حسی بهش نداشتم...ولی وقتی بردنم تو بخش و دیدمش عاشقش شدم...نمیتونستم بهش شیر بدم درد زیادی داشتم ...مامانم اونو میاورد بالا تا شیر بخوره....خیلی گریه میکرد و صداش بلند بود...روز دوم رفتیم خونه ولی فرداش باز برگشتیم واسه آزمایش که گفتن زردی داره...2 روز اونجا موندیم خیلی سخت بود
...اتاقش از من دور بود و منم با صدای هر بچه ای میرفتم ببینم کی گریه میکنهو درد زیادی داشتم...
وقتی برگشتیم خونه شبا موقع خواب خیلی بد میخوابید...اکثرا تا صبح بیدار بود و ما هم میرفتیم کله پاچه ای ...یا با آهنگ و تکان ننو میخوابید...
ولی کم کم دختر نازم بزرگ شد...یادش بخیر
.gif){kind=small}
