❤نادیا و نلیا تمام هستی ما❤

  فرشته ی من ٣ماه از لحظه ای که عاشقت شدم گذشت... سومین ماه حظور گرمت رو تو این روز سرد و برفی تبریک میگم عزیزم... ...

عشق من تو این عکس 2 ماه و16 روزشه...   تو این عکسها هم دختر نازم 2 ماه و 25 روزشه... دختر ناز و عزیزم....عاشق نگاه پاک و لبخند قشنگتم ...

  دختر عزیزم مثل عسل شیرین شده   من و بابا و نادیا جون و مامانی و بابایی و خاله رو میشناسه و وقتی میبینتمون یه خنده ای تحویلمون میده که ما رو میبره رو ابرا... حالا دیگه وقتی باهاش حرف میزنیم قشنگ گوش میکنه و با زبون خودش باهامون حرف میزنه... سعی میکنه غلت بزنه ولی تا نصفه میره و باز میاد سر جاش... تازگیا وقتی زیاد گریه میکنه از چشماش اشک میاد... وقتی میندازیمش بالا خوشش میاد و ذوق میکنه... عاشق نگاه کردن به تلوزیون شده... با آب دهنش حباب درست میکنه... با دستای خودش بازی میکنه...    آب دهنش همیشه سرازیزه...    گاهی هم قهقهه میزنه...    ...

نلیا خانوم من داره بزرگ میشه.... حالا دیگه خنده های قشنگش کاملا ارادی شدن...    چهره ی من رو از بقیه تشخیص میده...    صدا ها رو بهتر متوجه میشه و با صدای جغجغه هش آروم میشه....    صداهای بلند از خودش در میاره (مثل ذوق کردن).... خوابش کم شده و بیشتر روز رو بیداره....                  اینا هم جغجغه هایی هستن که وقتی نلیا تو دلم بود باباش از هند براش آورده بود...                                   &nbs...

ماهگیت مبارک فرشته ی من... 2 ماه گذشت....2 ماه از اولین قدم به دنیا...از اولین صدای گریه....از اولین تنفس در این دنیا....از اولین نگاه  معصومش...از اولین لمس پوستش... امروز ١٩ دی ١٣٩٠ نلیای عزیزمون ٢ ماهه شد...برای واکسن زدن به درمانگاه ابوریحان رفتیم ...وقتی خانوم پرستار بهش واکسن زد نلیا جونم خیلی گریه کرد....بعد از اون یه کمی تب داشت و تاشب بی قراری کرد... اینم از نلیا جان وقتی از درمانگاه برگشتیم...که کمی آروم شده بود...و روی جای آمپولش چسب زده بودن... الهی قربونت برم دختر نازم... ...

نلیا جونم یه فرشته ی نازه که میخوام قربونش برم...یه دخمل خواب آلو...قربونش برم همش میخوابه صدای گریه نازشم خیلی بلند نیست...تو شکمم که بود خیلی تکون میخورد ولی الان آرومه...فقط گاهی شبا بیدار میشه وگریه میکنه... نلیا جونم 26 روزه شده... نادیا جون هم خیلی دوستش داره... نلیا خانوم 28 روزشه... ١٩ آذر ٩٠........نلیا ١ ماهه شد...   نلیا جون 35 روزشه...اونقدر نادیا خانوم بغلش کرد حسابی خسته شده... خدایا شکرت که بهم یه دختر سالم وناز دیگه دادی...عاشقشم دخترای باهوش و نازم رو با هزااااار تا پسر عوض نمیکنم ...

نی نی مون فردا ١٠روزه میشه ولی هنوز اسم نداره ...شب که شد اسم نارتا رو براش انتخاب کردیم... نه این اسمو نمیخوام... باباییش امروز میره شناسنامه بگیره گفتم بزاره نلیا... ساعت حدود ٣ شناسنامه صادر شد .... اسمشو گذاشتیم نلیا ...مبارکت باشه نی نی جونم... تو این چند روز بعد از اومدن از بیمارستان تا ١٠ روز خونه مامانم بودم ولی امروز رفتیم خونه... نلیا جونم به خونه خوش اومدی... ...

٩ آّبان ٩٠ دوشنبه رفتیم پیش دکتر کیانی و بهمون برای روز ١٩ ابان وقت داد... دخملمون دیگه از این سفر طولانی خسته شده وقتشه بیاد تو بغلمون... از بین اسمهای نلیا.نلیسا.نارتا میخوایم واسش اسم انتخاب کنیم . یعنی نی نی ١١ روز دیگه میاد...البته میدونم اونموقع حالم به خوبی الان نیست ولی دیدن دخملم ارزش تحمل درد رو داره...از اینکه دیگه تو شکمم تکون نمیخوری ناراحتم یعنی یه جورایی دلم واسه تکون خوردنات تنگ میشه...نادیا هم منتظرته...   ...

صبح ساعت ٧ در حالی که نادیا پیش خاله خوابیده بود...من و بابا و مامانی والبته نی نی به سمت بیمارستان راه افتادیم...بعد از آماده شدن و تعویض لباسم من رو به اتاق عمل بردن خوابیدم روی تخت و بعد از وصل کردن سرم و غیره مردی که پزشک بیهوشی بود منو به یه سمت چرخوند و توی نخاعم آمپول زد که البته درد زیادی نداشت...تمام مراحل عمل رو حس کردو اینکه شکمم پاره شد باز شد وصحبت پرسنل اتاق عمل و شیرین ترین لحظه عمرم که تا به حال تجربه کرده بودم....یعنی شنیدن اولین گریه نوزاد(چون واسه به دنیا آوردن نادیا جون بیهوش بودم این لحظه رو از دست دادم).بعد که صدای دخترم رو شنیدم و پرستاران کارهاشو میکردن دکتر کیانی شکمم رو دوخت و در حین این کارش بچه رو خیلی کم بهم نشون...